Wielrennen Profs: Dwars door Vlaanderen
Dries De Bondt. “Ik zit op het randje van een verkoudheid. Dat toont meestal dat je scherp staat en dicht bij de topvorm zit.” — © BELGA
Terwijl alle ogen na afloop gericht waren op pechvogel Wout van Aert, kon Dries De Bondt terugblikken op een erg knappe Dwars door Vlaanderen. De renner van Decathlon-AG2R La Mondiale reed de hele dag in de vuurlinie, maar kon de kroon net niet op het werk zetten en werd uiteindelijk vijfde.
“Ik had best goede benen en ben de hele dag in de beeld geweest”, lacht De Bondt. “Ik zit op het randje van een verkoudheid. Dat toont meestal dat je scherp staat en dicht bij de topvorm zit. Ik had me ingeprent dat de vroege vlucht niet zou wegrijden zonder mij.”
Schijnmanoeuvre
De Liedekerkenaar vervulde die opdracht met verve, maar had later in koers ook nog de benen om te reageren toen de uitgedunde groep der favorieten kwam aansluiten. Samen met Jonas Abrahamsen bleef de renner van Decathlon-AG2R La Mondiale als enige over van de vroege vlucht. De Bondt reageerde in volle finale zelfs nog met veel frisheid op een ontsnappingspoging van Tiesj Benoot. “Toen vlak nadien latere winnaar Matteo Jorgenson de beslissende demarrage deed, had ik ook nog kunnen reageren. Alleen maakte Stefan Küng aanstalten om te reageren. Daardoor bleef ik zitten. Helaas bleef het bij een schijnmanoeuvre van de Zwitser. Ik had echt nog voldoende kracht om mee te gaan. Doe ik dat, dan was het altijd plaats een of twee voor mij geweest. Daar baal ik wel van.”
Die uitgedunde groep der favorieten, die kwam aansluiten bij De Bondt en co., was al gedecimeerd na die vreselijke val in de afdaling van de Kanarieberg. Van Aert, Stuyven, Pedersen, Girmay, ze lagen er allemaal bij. De Bondt: “Tot twee keer toe kreeg ik er iets van mee. Dat is dan het voordeel van vooraan te zitten, zeker. In zo’n kleine kopgroep is de kans kleiner om betrokken te geraken in zo’n grote valpartij. Naar elke voet van een beklimming en in de afdaling heb je iets meer overzicht.”
Stan Van Tricht zag de val gebeuren. “Ik denk dat twee renners in elkaar haakten en plots kregen we een domino-effect.” — © Marc Van Hecke
“De val gebeurde rechts van mij”, pikte Stan Van Tricht (Alpecin-Deceuninck) in. “Ik denk dat twee renners in elkaar haakten en plots kregen we een domino-effect. Op dat moment reden we ongeveer 65 kilometer per uur. Dan weet je dat er een grote kans is op slachtoffers. En helaas is dat ook gebleken. Jammer voor de renners zelf, en zeker ook voor de spankracht van de komende wedstrijden.”